Nature or Nurture? Terug naar de oorsprong.
Ik vind het belangrijk om de creatieve opdrachten die ik geef aan de kinderen, jongeren en gezinnen goed te onderbouwen. Het gaat om meer dan een keertje samen knutselen. Zo zal ik bij nieuwe ideeën en opdrachten af en toe eens iemand inschakelen als proefkonijn. Familie, vrienden maar vooral mijn gezin kunnen dit beamen. Naast het extra inzicht en het weten wat je kan verwachten, vindt ik het verwerven van zelfinzicht een heel mooi pluspuntje van deze aanpak.
Een bezorgdheid die ik dikwijls hoor is: “Hoe doe ik dat, loskomen van wat me tegenhoudt?”
Mijn begeleidingen richten zich altijd op oplossingen en duidelijke doelen. Soms is terugkeren naar de oorsprong belangrijk om het heden te begrijpen en verder vooruit te kunnen. We doen dit altijd in vertrouwen en met wederzijdse toestemming. Nooit als doel om vingers te wijzen of schuld te zoeken. Maar louter om inzichten in het eigen proces te krijgen. Vooral bij opvoedingsvragen (of existentiële vraagstukken) kan deze opdracht een mooie meerwaarde zijn. De opdracht gebruik ik al geruime tijd en heeft hele mooie verhalen voortgebracht. De opdracht bestaat in principe uit twee delen, waarvan ik het eerste deel hier met jullie wil delen, vanuit mijn persoonlijke view. Kom ga met me mee terug naar mijn oorsprong.
Beeld jezelf in als foetus.
Wat zijn jouw ideeën en verwachtingen in deze fase van je ontwikkeling? Wat heeft impact op jou?
Probeer echt terug te keren naar het moment en laat tijdens het proces de gevoelens die bij je opkomen ook toe.
(Het uitvoeren van deze opdracht is niet zonder gevaar
en gebeurt best onder begeleiding van een professioneel vertrouwenspersoon)
Een woordje uitleg…
Ik schetste mezelf enkele minuten voor de geboorte. Slechts een moment voor de realiteit zal toeslaan. Ik zit in een comfortabele, relaxte pose. Volledig beschermd door het lichaam van mijn moeder. Op dit punt in mijn bestaan is er enkel vertrouwen en geloof. Als baby ben ik deel van mijn moeder net zo zeer als zij deel is van mij. We bestaan als één, net als elk ander deel van haar lichaam. Niet gewenst noch ongewenst, gewoon bestaande. Buiten deze samensmelting en het groeiende besef, is er niets. Een zwarte leegte. Niets kan mijn geluk en comfort raken. Niets kan me kwetsen. Ik ben in het volle geloof dat het organisme dat me draagt en voedt ook automatisch van me zal houden. Ik ben er zeker van dat de buitenwereld net zo warm en comfortabel zal zijn als hierbinnen, ik ken dan ook niets anders dan dit gelukzalige wiegende gevoel. Op dit moment is deze bubbel alles dat ik ken, mijn hele wereld. En het is vredig.
Een opkomende vraag: Komen er invloeden uit de zwarte leegte? Welke impact heeft mijn moeders verstand op mijn groeiproces (fysiek en mentaal)? Maar doet het er iets toe? Wanneer doet het er toe? Wanneer komt het moment dat ik besef dat ook de tijd in de schoot van mijn moeder invloed heeft op het vormen van “mezelf“.
Dat besef komt de moment dat je dieper duikt in deze vragen. Als je dan ook de antwoorden en de gevoelens toelaat die onvermijdelijk hiermee verbonden zijn kan je groeien.
Nature?
Ik geloof dat wat we meekrijgen vanuit de schoot ons kan helpen of ons kan tegenwerken. Maar hoe je het ook bekijkt geloof ik ook dat het de kansen zijn die we op ons pad tegenkomen en grijpen die er echt toe doen. Het moment dat we beseffen dat het niet ‘ons nest’ of ‘onze opvoeding’ is die bepaald wie we zijn, is de moment dat we vrij zijn. Wij hebben als mens de prachtige gift gekregen van het vrije denken. We zijn vrij om te kiezen wie we willen zijn. Als we ons op deze weg richten zal het hele universum alles in het werk stellen om dit te bereiken.
Voel je je aangesproken door dit soort opdrachten en zoek je iemand om je te coachen op je pad, neem gerust contact op voor een vrijblijvende kennismaking. Het menselijke brein is een Enigma met oneindig veel mogelijkheden.
